آدمک های چوبی

 

چشمانت را ببند ...
و فقط لحظه ای خود را به جای من بگذار ...
حس می کنی چقدر تنهایم ؟
وقتی میان این همه آدمک چوبی ...
شانه ای نیست که تکیه گاه گریه ام باشد ...
آخر تو رفته ای ...