ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﻔﺖ ﺑﭽﺴﺒﯿﺪ ...
ﻗﺪﺭ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ...
ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻧﻔﺮﻭﺷﯿﺪ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ...
ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ، ﺑﻪ ﺣﺮﻓﯽ، ﺑﻪ ﻧﻘﻠﯽ، ﺑﻪ ﻫﺪﯾﻪ ﺍﯼ ، ﺑﻪ
ﺍﻧﺪﮎ ﺗﻮﺟﻬﯽ ...
ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﺗﻼﺵ ﮐﻨﺪ ...
ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻧﺘﺎﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ کند ...
ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﻗﺪﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﺪ، ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﺑﻬﺎﯾﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ ...
ﺁﺩﻣﻬﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﻣﻔﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺭﺍ ...
مفت هم از ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ...
قبل ترها شهامتم بیشتر بود ...
چشمم را که تر می کردند دنیا را به گریه می انداختم ...
بیخیال ...
این روزها گریستن هم حوصله می خواهد ...
وقتی که حتی رودخانه های پنهان شده در چشمهایم ...
با منت ...
صورتم را نقاشی می کنند ...
اتاق تنهایی من ، قبله ی بی خانمان من است ...
آن زمان که دنیا را میگذارم کنار زانوهایم را بغل میکنم ...
و ...
مرگ تدریجی سایه هایی که روی دیوار می رقصند ...
کنج اتاق هم اجل امانشان نمی دهد ...
دیوارها جلو میکشند تا قبله ام را تنگ تر کنند ...
افسوس که فقط قاب عکس تو را به من نزدیک تر می کنند ...
کلافگی این روزهایم را مدیون توام ...
با تو زیادی خوش میگذشت ...
عادت نداشتم ...
توی دنیا دو تا نابینا می شناسم ...
یکی تو که عشق منو ندیدی ...
یکی من که به جز تو کسی رو ندیدم ...
مهم نبود تو با من چه کردی ...
بیا ببین در نبودت ...
این دل با من چه میکند ...
هیچ گاه ...
به خاطر هیچ کس ...
دست از " ارزشهایت " نکش ...
چون زمانی که آن فرد از تو دست بکشد ...
تو می مانی و یک " منِ " بی ارزش ...
خودم را دوست دارم ...
از روزی که دریافته ام جز خودم کسی را ندارم ...
که دلداریم بدهد ...
برایم آواز بخواند و با همه ی بدی هایم ترکم نکند ...
از وقتی خودم را دوست دارم ...
دیگر تنها نیستم ...
دلتنگی من تمام نمی شود ...
همین که فکر کنم من و تو ...
دو نفریم ...
دلتنگ تر میشوم برای تو ...
تو دلم نقل یه حرفایی هست ...
که بگم میری، نگم میمیرم ...
بعضی ها بد جوری عاشق میشن ...
عشق یعنی تو بمون، من میرم ...
تو که میری نفسم میگیره ...
همه ی خستگی هات یک جا چند ...
عهد داشتن قشنگه حتی تعلق داشتن ...
اینکه بدونی مال کسی هستی ...
سهم کسی هستی و اونم مال توئه، حق توئه ...
مهم نیست این تعهد امضاء بشه تو یه کاغذ پاره ...
اصلش جای دیگه سند خورده، وسط دلامون ...
من که میدانم تو هم به زودی ...
یک روز بارانی تنهایم میگذاری ...
پس یک پاکت سیگار میگیرم ...
و یک نیمکت خالی در پارک ...
تا روزهای نبودنت را با خاطراتت مرور کنم ...
بعضیا میذارن میرن ...
اما نه کاملا، هر از گاهی بر میگردن ...
ببینن هنوز از رفتنشون داغونی یا نه ؟
اگه داغون باشی کاری به کارت ندارن ...
اما اگه خوب باشی چنان داغونت میکنن ...
که تا چندین سال بعد رفتنشونم نتونی رو پا بشی ...
از آن جمله هایی ام ...
که انتهایش سه نقطه می خواهد ...
حال هر طور می خواهی ...
تفسیرم کن ...
زیرسیگاری ام را خالی نکن ...
این ها که می بینی ته سیگار نیستند ...
لحظه لحظه ی خاطراتم را برایشان تعریف کرده ام ...
