ای کاش عاشقی خودخواه بودم

 

تو نیستی ...
و تمام لحظاتم در تابع عمر ...
در بازه ی نبودنت ، دوباره بودنت ...
به سمت خاطراتت میل می کند ...
با حد بی نهایت دلتنگی ...

ادامه مطلب

گاهی وقت ها مجبوری احمق باشی

 

روی کاغذ مینویسم :
دست های تو ...
و روی آن دست میکشم ...
گاهی وقت ها مجبوری احمق باشی ...

دلمو بشکن اما راستگو باش

 

درست میشه همه چی شک ندارم
واسه حسم ولی مدرک ندارم
اگه حتی دلم خاکستر هم شه
برام تعریف کن تا باورم شه
واسه شنیدن حرفات این بار
تمام عمر فرصت دارم انگار
میترسم بعد این همه حواشی
به احساسم دروغ گفته باشی
اگه جدا بشیم و دوست باشیم
بهتر از اینه به هم مشکوک باشیم

ادامه مطلب

هوای دلم ابریست

 

در نبودنش ...
با سایه ام حرف می زنم ...
امروز ...
که هوای دلم ابریست ...
تنهاى تنهایم ...

افسوس که رویا بود

 

تو را حس میکنم هر دم ...
که با چشمان زیبایت مرا دیوانه کردی ...
من از شوق تماشایت ...
نگاه از تو نمیگیرم ...
تو زیباتر نگاهم میکنی اینبار ...
ولی افسوس که این رویاست ...

ادامه مطلب

خاطرات

 

خاطرات خیلی عجیبند ...
گاهی اوقات می خندیم ...
به روزهای که گریه می کردیم ...
گاهی گریه می کنیم ...
به یاد روزهایی که می خندیدیم ...

لحظه های سکوتم

 

لحظه های سکوتم ...
پر هیاهوترین دقایق زندگیم هستند ...
مملو از آنچه ...
می خواهم بگویم ...
و ...
نمی گویم ...

تنهایی

 

حالا دیگر ...
نه از حادثه خبری هست ...
و نه از اعجاز آن چشم های آشنا ...
از دلتنگی ها هم که بگذریم ...
" تنهایی " ...
تنها اتفاق این روز های من است ...

آدمک های چوبی

 

چشمانت را ببند ...
و فقط لحظه ای خود را به جای من بگذار ...
حس می کنی چقدر تنهایم ؟
وقتی میان این همه آدمک چوبی ...
شانه ای نیست که تکیه گاه گریه ام باشد ...
آخر تو رفته ای ...

لبخندی که درد می کند

 

تمام تنم می سوزد از زخم هایی که خورده ام ...
درد یک اتفاق که شاید با اتفاق تو ...
دردش متفاوت باشد ...
من از دست رفته ام ، شکسته ام ...
می فهمی ؟
به انتهای بودنم رسیده ام ...
اما اشک نمی ریزم ...
پنهان شده ام پشت لبخندی که درد می کند ...

شاید آرام تر میشدم

 

شاید آرام تر میشدم ...
فقط و فقط ...
اگر میفهمیدی ...
حرفهایم به همین راحتی که میخوانی ...
نوشته نشده اند ...

آن روز که تو رفتی

 

آن روز که تو رفتی همه گفتند :
از دل برود هر آنکه از دیده برفت ...
و آن لحظه به ناباوری و غصه من خندیدند ...
و اکنون آه تو ای سفر کرده ...
اگر باز نخواهی گشت ...
کاش می آمدی و می دیدی ...

ادامه مطلب

تو همه زندگی من هستی ؟

 

آه می بینم ...
تو به اندازه ی تنهایی من خوشبختی ...
من به اندازه ی زیبایی تو غمگینم ...
چه امید عبثی ؟
من چه دارم که تو را در خور ؟ هیچ ...
من چه دارم که سزاوار تو ؟ هیچ ...
تو همه زندگی من هستی ؟

ادامه مطلب

خداحافظ برای همیشه

 

می‌روم شاید کمی حال شما بهتر شود ...
می‌گذارم با خیالت روزگارم سر شود ...
خداحافظ برای همیشه ...

فقط کمی دیر کرده ای

 

در اتاقی که به اندازه یک تنهایی است ...
دل من که به اندازه یک عشق است ...
به بهانه های ساده خوشبختی خود می نگرد ...
من تمام ساده لوحی یک قلب را با خود به قصر قصه ها می برم ...
و تو می آیی ...
بالاخره می آیی ...
فقط کمی دیر کرده ای ، همین ...